Wypłata dywidendy za granicę bez testu rzeczywistego beneficjenta

Nowelizując przepisy dotyczące podatku u źródła chciano tylnymi drzwiami ograniczyć zwolnienie podatkowe dla dywidend przekazywanych podmiotom z innych krajów UE. Orzecznictwo NSA na to nie pozwala.

Ustawa o CIT przewiduje zwolnienie z podatku u źródła dla dywidend wypłacanych do podmiotów mających siedzibę na terytorium krajów należących do UE i EOG. Obowiązujące w Polsce przepisy realizują zatem założenia wynikające z unijnej dyrektywy 2011/96/UE w sprawie wspólnego systemu opodatkowania spółek dominujących i spółek zależnych.

Od ostatniej dużej nowelizacji przepisów o podatku u źródła, która miała miejsce w 2019 r., Ministerstwo Finansów próbuje ograniczyć zakres tego zwolnienia. Wydawane interpretacje wskazują bowiem, że skorzystanie ze zwolnienia jest możliwe pod warunkiem wykazania przez płatnika podatku, że podmiot otrzymujący dywidendę jest jej rzeczywistym właścicielem. Takie podejście w praktyce uniemożliwia zwalnianie z podatku dywidend wypłacanych w ramach grup kapitałowych posiadających bardziej skomplikowaną strukturę, w tym do spółek holdingowych. Jest bowiem oczywiste, że spółce holdingowej trudno będzie spełnić warunek rzeczywistego beneficjenta, skoro ich rolą jest właśnie zarządzanie spółkami...